انفجار تخلیه انرژی و افزایش سریع حجم است که اغلب با تولید دماهای بسیار بالا و آزاد شدن گازها همزمان رخ می دهد.
شرایط انفجار
به عنوان یک قاعده کلی، برای وقوع انفجار در جو زمین، سه عامل اصلی باید به طور همزمان وجود داشته باشد: اکسیژن (هوا)، مواد قابل اشتعال و منبع اشتعال.
مناطق خطرناک
مناطق خطرناک معمولا در محل های کاری ایجاد می شوند که مواد قابل اشتعال فراوان هستند و منابع احتراق بالقوه وجود دارد، مانند کارخانه های لعاب کاری، آسیاب ها و فروشگاه های محصولات آسیاب شده، پالایشگاه ها، کارگاه های رنگ، کارخانه های شیمیایی، مناطق بارگیری گازهای قابل اشتعال، مایعات و جامدات و غیره.
الزامات انفجار
با این حال، برای وقوع انفجار، محل کار باید هوای تازه فراوانی نیز داشته باشد. به همین دلیل، استانداردهای حفاظت در برابر انفجار حول واکنشهای شیمیایی هوازی (نیاز به اکسیژن) میچرخد.
استاندارد سازی حفاظت از انفجار
کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک (IEC) و سازمان بین المللی استاندارد (ISO) کلیه امور مربوط به حفاظت در برابر انفجار را هماهنگ، کنترل و نظارت می کنند. انسجام قانونی نه تنها بین IEC / ISO World بلکه EN Europe و DIN EN آلمان ، که دیگر نهادهای حاکم اصلی هستند ، توسط سند IEC (EN) 60079 ایجاد شد. استاندارد IEC (EN) 60079 به طور قابل اعتمادی از احتراق خود به خودی جلوگیری می کند ، بنابراین به طور موثر از مردم، اموال و محیط زیست محافظت می کند
