در سال های اخیر، مقالات، بحث ها و گزارش های بی شماری در مورد مواد معجزه به نام "گرافن" وجود داشته است. این یکی از سخت ترین و مقاوم ترین مواد در جهان است و از زمان جایزه نوبل در سال 2010 بر روی لب همه بوده است. به دلیل مزایای بسیاری که دارد (به عنوان مثال بسیار انعطاف پذیر، تقریبا شفاف، 100-300 برابر قوی تر از فولاد، هادی حرارتی بسیار خوب و غیره)، دارای پتانسیل اقتصادی عظیمی است و می تواند در اینده برای تولید سلول های خورشیدی، نمایشگرها و میکروچیپ ها استفاده شود.

با این حال، برای مدتی به نظر می رسد که گرافن با رقابت با فسفر سیاه غیر سمی (فسفرین) مواجه شده است. که مانند گرافن یک لایه اتمی دو بعدی دارد. با این حال، دارای یک گاف باند بسیار بزرگتر از گرافن است، و ان را یک نامزد امیدوار کننده برای نانو ترانزیستورها می کند. علاوه بر این، مطالعات علمی کالج ترینیتی دوبلین تحت هدایت جاناتان کلمن در حال حاضر نیز مناسب بودن فسفر سیاه برای تولید انبوه را تایید می کند.



فسفر سیاه معمولا از فسفر سفید تحت فشار بالا (12000 بار) و دمای بالا (200 °C) تشکیل می شود. با این حال، اخیرا یک روش جدید برای سنتز ارسنیک فسفر سیاه بدون فشار بالا وجود دارد. که به دلیل انرژی کمتر مورد نیاز ارزان تر است. این روش با همکاری دانشگاه فنی مونیخ (TUM) و دانشگاه رگنسبورگ و همچنین دانشگاه های امریکایی کالیفرنیای جنوبی (USC) و ییل توسعه یافته است.

اگر می خواهید در مورد دو نتیجه تحقیق ذکر شده در اینجا بیشتر بدانید، می توانید اطلاعات بیشتری را در URL های ذکر شده در مرجع ما پیدا کنید. در هر صورت، ما می توانیم کنجکاو باشیم که ببینیم چه راه حل های نواورانه ای در چند سال اینده با رقیب جدید گرافن به ما ارائه می شود.