Begin 2014 werd gemeld dat er voor het eerst kunstmatig grafeen was geproduceerd. Een materiaal dat lijkt op stabiel, maar toch flexibel, geleidend en transparant grafeen. Verschillende onderzoekers van verschillende universiteiten in Luxemburg, Lille, Utrecht en Dresden zijn er in hun wetenschappelijke samenwerking in geslaagd om deze kunstmatige vorm van grafeen te produceren.

Er zijn drie jaar verstreken sinds deze doorbraak. En het onderzoek loopt nog. Helaas is er sinds die aankondiging niet echt veel baanbrekends gebeurd. Grafeen is een tweedimensionale koolstof en de grote hoop van veel materiaalwetenschappers omdat het bedoeld is om de ITO (Indium Tin Oxide) te vervangen, die tot nu toe op grote schaal is gebruikt, waarvan de afzettingen opraken en de prijzen blijven stijgen. Talrijke toepassingsgebieden voor het nieuwe materiaal "grafeen" zijn al naar voren gekomen. Deze zijn vooral te vinden op het gebied van flexibele displays en fotovoltaïsche systemen. Toch is er nog geen industriële, kosteneffectieve vorm van productie gevonden. En de zoektocht gaat verder naar mogelijke vervangers voor grafeen, die naar verwachting een nog eenvoudigere vorm van productie zullen zijn.

Omdat grote internationale bedrijven als Samsung en IBM echter veel geld investeren in grafeenonderzoek. En sinds 2013 is het "vlaggenschipproject" van de Europese Unie geïnvesteerd in onderzoek, hopelijk kan men hopen op een nuttig onderzoeksresultaat snel. Sinds het EU-onderzoeksproject zijn immers jaar na jaar kleine successen in grafeenonderzoek zichtbaar geworden. We zijn benieuwd wanneer de grote doorbraak van een productieproces dat geschikt is voor massaproductie zal komen. Dit komt omdat het cruciaal is voor de kosteneffectieve productie van op grafeen gebaseerde elektronische toepassingen.