Innowacyjna technologia dotykowa i materiały
Wraz z powszechnym wykorzystaniem ekranów dotykowych i ich wykorzystaniem w wielu różnych aplikacjach, w ostatnich latach zauważalna jest również innowacja w technologiach dotykowych i materiałach.
Rozpoznawalnym trendem jest coraz większa redukcja wytrzymałości substratów czujnika. O ile w 2009 roku materiał nośny ITO Touch Sensor wynosił jeszcze 0,5 mm, o tyle w 2012 roku grubość wynosiła zaledwie 0,2 mm.
Ta znacząca redukcja grubości materiału nośnego wynika z wprowadzenia folii PET jako materiału nośnego dla czujnika dotykowego ITO.
Warstwy PET (poliestru) powlekane ITO
Dostępne są różne techniki budowy pojemnościowych ekranów dotykowych. Jednym z nich jest budowa drutów ołowianych lub zastosowanie przezroczystych materiałów przewodzących, takich jak tlenek indu cyny (ITO) na warstwę warstwową z poliestru lub podłoża szklanego.
Gdy stosuje się poliester, pole elektryczne jest wytwarzane za pomocą dwóch siatkowych, pokrytych ITO warstw PET.
Przepuszczalność światła i opór powierzchniowy są wprost proporcjonalne do siebie. Im wyższa rezystancja, tym wyższa przepuszczalność światła, co wynika z faktu, że im wyższa pożądana przepuszczalność światła, tym cieńsza jest zazwyczaj warstwa ITO.
Czujnik jest mocowany bezpośrednio do powierzchni za pomocą wysoce przezroczystego kleju. W ten sposób sterownik może odczytywać dotyk z najwyższą dokładnością za pomocą systemu warstw w kształcie siatki.
Zalety warstw PET
- niższa grubość
- niższe koszty produkcji
Wady warstw PET
- Ryzyko zmniejszenia przejrzystości
- Ograniczenie do wyświetlania przekątnych do 15 cali