Rosnący niedobór surowców i rosnące zużycie rzadkich (drogich) metali są decydujące dla wielu badań w dziedzinie przezroczystych, przewodzących, elastycznych elektrod. Celem jest umożliwienie ich produkcji na dużą skalę przy niskich kosztach. Ma to na celu zastąpienie kruchych materiałów, takich jak ITO, i umożliwienie w przyszłości instalowania bardziej zakrzywionych wyświetlaczy w urządzeniach takich jak telefony komórkowe i ekrany dotykowe. Obecnie jednak nie znaleziono wszechstronnej metody produkcji w tym zakresie.
Proces produkcji elektroprzędzenia
Ostatnio zwrócono uwagę na elektroprzędzenie. Proces, który nie jest zbyt produktywny i bardziej odpowiedni dla produktów specjalnych. Według Wikipedii elektroprzędzenie to produkcja cienkich włókien z roztworów polimerowych przez obróbkę w polu elektrycznym.
Do specjalnych zastosowań w technice medycznej
W tym procesie roztwór polimeru jest dozowany na elektrodzie i wycofywany z elektrody przez pole elektryczne i przyspieszany. W złożonym procesie roztwór polimeru jest dzielony na małe i bardzo małe włókna i wstęgi, które są ostatecznie osadzane na elektrodzie przeciwnej jako rodzaj runa. Proces ten zazwyczaj wytwarza włókna o średnicach mniejszych niż 1000 nm, dlatego produkty są określane jako nanowłókna (mimo że definicja ściśle wymaga średnicy włókna mniejszej niż 100 nm). Wynik elektroprzędzenia jest prawie niemożliwy do przewidzenia. Pożądany produkt docelowy jest zatem empirycznie osiągany poprzez długotrwałą optymalizację parametrów. Gęstość ładunku, lepkość i napięcie powierzchniowe roztworu polimeru mają istotny wpływ na morfologię włókien i ich średnicę.
Do tej pory zastosowania nanowłókien dotyczyły głównie procesów filtracyjnych dla drobnych pyłów i tym podobnych, ale omawiany jest szeroki zakres innych zastosowań, w tym technologii medycznej.
